از رنگ براي محافظت، نگهداري، دكوراسيون يا جهت اضافه كردن هرگونه قابليت بر روي يك سطح كه توسط رنگدانه پوشانده مي‌گردد، استفاده مي‌شود.مثال‌هايي از محافظت عبارتند از: پوشاندن سطح فلزات براي كند كردن خوردگي، يا رنگ كردن خانه جهت محافظتاز آن در برابر عناصر خارجي(آب، خاك و...). مثالي از دكوراسيون، رنگ كردن اتاقي براي آماده سازي آن جهت جشن مي‌باشد.استفاده‌هاي ديگري كه از رنگ مي‌شود، شامل برگرداندن رنگي خاص از روي سطح و يا استفاده بر روي سطوح بر عليه حرارت يا موازات با استفاده حرارتي از آن سطح در كاربرد‌هاي مختلف است.

مثال كاربردي ديگري در اين زمينه، براي تشخيص دادن علامات صنعتي يا هشدار‌ها، يا علامت گذاري لوله‌ها در صنعت يا در زمينه كاربرد‌هاي نظامي مي‌باشد. رنگ را براي هر جسمي مي‌توان استفاده كرد، براي مثال در هنر، پوششهاي صنعتي، علامات جاده‌اي يا در لنگرگاه‌ها جهت جلوگيري از خوردگي توسط آبها. رنگ يك محصول نيمه تمام شده‌است، بدين معني كه بعد از استفاده توسط كاربر است كه به مرحله پاياني خود مي‌رسد. از رنگ همچنين همراه با مخلوط كردن لعاب، براي پوششهاي پيشرفته و صيقلي سازي سطوح نيز مي‌توان استفاده كرد. تاريخچه: نقاشي‌هاي پيدا شده در غار‌ها كه توسط رنگهاي بدست آمده از اُخرا، و اكسيد‌هاي هماتيت و مگنتيت كشيده شده‌اند به  سال قبل و به دوران انسانهاي هموساپينس باز مي‌گردد. نقاشي‌هاي كهن در درناداي مصر كه براي ساليان متمادي بدون حفاظ و در معرض هوا بوده‌است،

يك پديده درخشان اثر برلينسي مي‌باشد كه هنوز هم به همان روشني  سال قبل است.مصري‌ها رنگهايشان را با ماده‌اي صمغ مانند، تركيب مي‌كردند و هر يك را به صورت جداگانه بر روي سطح اعمال مي‌كردند بدون اينكه ذره‌اي با هم مخلوط گردند.آنها از  رنگ استفاده مي‌كردند: سفيد، سياه، قرمز، آبي، زرد و سبز. مابقي بحث راجع به تاريخ رنگ، از حوصله اين مقاله خارج است. تركيبات: رنگدانه:دانه‌هاي جامد ريزي هستند كه در رنگ جهت توزيع رنگ، زبري، غلظت رنگ و... با يكديگر متحد مي‌گردند.ولي بعضي از رنگها يه جاي تركيبات معمول رنگدانه، از رنگ‌هاي دانه‌اي ميكرونيزه استفاده مي‌كنند. رنگدانه‌ها به دو دسته طبيعي و شيميايي تقسيم بندي مي‌گردند.رنگدانه‌هاي طبيعي شامل خاك رس، كلسيم كربنات، سيليكا، تالك و ميكا مي‌باشد.

رنگدانه‌هاي شيميايي حاوي مولكولهاي مهندسي يعني خاك رس تكليس شده، رسوب‌هاي شيميايي كلسيم كربنات و سيليكا‌هاي مصنوعي مي‌باشد. رنگدانه‌هاي مخفي، در كدر سازي رنگ و محافظت از لايه رنگ از اشعه ماورابنفش به كار مي‌آيد.انواع رنگدانه‌هاي مخفي از اين قرار است:تيتانيوم دي اكسيد، فتالوي آبي، و اكسيد آهن قرمز. پركننده‌ها نوعي مخصوص از رنگدانه‌ها هستند كه براي حجم دادن به لايه رنگ، پشتيباني از ساختار رنگ و حجم دادن به خود رنگ، مورد مصرف قرار مي‌گيرند. پر كننده‌ها معمولا حاوي مواد بي اثر ارزان قيمتي مانند آرد كوهي، تالك، آهك، باريت، خاك رس و....مي باشند. بعضي از رنگدانه‌ها سمي مي‌باشند مانند سرب كه در رنگ‌هاي سربي به كار رفته‌است. صنعت رنگسازي، شروع به جايگزيني رنگدانه‌هاي سرب با رنگدانه‌هاي كم خطر تر تيتانيوم دي اكسيد، از سال  نموده‌است.تيتانيوم دي اكسيدي كه امروزه در رنگسازي استفاده مي‌گردد، به دلايل مختلفي توسط سيليكن يا آلومينيوم اكسيد پوشانده مي‌گردد. چسب يا ناقل:چسب معمولا به ناقلي اطلاق مي‌گردد كه تركيب شكل دهنده اصلي فيلم(لايه نازك رنگ) مي‌باشد.

تنها ماده‌اي كه حتما بايد در رنگ حاضر باشد، همين ماده‌است.حضور ساير تركيبات در رنگ، اختياري است. چسب‌ها حاوي زرين‌هاي طبيعي يا شيميايي اند مانند اكريليك، پلي اورتان، پلي استر، ررزين‌هاي ملامين، اپوكسي‌ها و روغن‌ها. رنگ لاتكس، محلولي كلوئيدي بر پايه آب است كه از ذرات پليمري ميكرونيزه تشكيل شده‌است.معني كلمه لاتكس، يعني حلّال در آب. اين روز‌ها كه بحث حفاظت از محيط زيست نيز مطرح است، شركتهاي توليد كننده رنگ، از استفاده از مواد آلي فّرار در توليداتشان، محدود شده‌اند.دليل اين امر، كه توسط سازمان محيط زيست اعلام گشته‌است، صدمه زدن احتمالي بعضي از اين تركيبات به لايه ازون و در نتيجه، افزايش ميزان اشعه ماورا بنفش مي‌باشد.

حلال‌هايي كه در مرحله اول از رنگ تبخير مي‌گردد، باعث تخريب لايه ازون مي‌گردد. بحث حلال‌ها در رنگ، جداگانه مطرح مي‌گردد: حلال‌ها:هدف اصلي از استفاده از حلالها، تنظيم كردن رقّت و فرارّيت و وسيكوزيته رنگ است.حلال، فّرار است و در فيلم(لايه نازك رنگ) باقي نمي‌ماند.حلال، همچنين نرخ جريان تابع لزجت و كاربرد ساير تركيبات و نيز پايداري رنگ را در حالت سيال، كنترل مي‌كند. آب، بهترين نوع حلال براي رنگ‌هاي آب-محور مي‌باشد.رنگهاي حلال-محور، كه گاهي نيز رنگ‌هاي روغني ناميده مي‌شوند، مي توانند تعداد كثيري از حلال‌ها را در خود جاي دهند كه شامل تركيبات آروماتيك، آليفاتيك، الكلها وكتونها و رزين‌هاي سبك رقيق كننده خواهند بود.چنين حلالهايي در مواقعي استفاده مي‌گردند كه رنگهاي روغن-محور و ضد آب مورد نياز است. مواد افزودني:كنار ست تشكيل دهنده اصلي رنگ كه در بالا مورد بحث قرار گرفتند، رنگ مي‌تواند حاوي مواردي بسيار وسيع از مواد افزودني باشد كه به مقدار بسيار كمي به رنگ افزوده مي‌گردد و در كمال تعجب، اثر بسيار زيادي بر روي خواص رنگ مي‌گذارد.مثالهايي از اين موارد، موادي هستند كه كشش سطحي رنگ را تنظيم مي‌كنند، جاري شدن رنگ را بهبود مي‌بخشند، ظاهر پاياني را تصحيح مي‌كنند، تري و خيسي لبه رنگ را بالا مي‌برند، پايداري رنگدانه را بهبود مي‌بخشند، خواص ضدّ يخ زدگي ايجاد مي‌كنند، مقدار كف كنندگي و پوسته پذيري رنگ را كنترل مي‌كند و.... انواع ديگر از مواد افزودني شامل كاتاليست‌ها، حجم دهنده ها(با پر كننده‌ها اشتباه گرفته نشوند)، پايدار كننده‌ها، امولسيون ساز‌ها، زمينه ساز‌ها، پيش بَر‌هاي مواد افزودني، پايدار كننده‌هاي ضد اشعه ماورابنفش، عوامل كدر كننده و بايوسايد‌ها (جهت مقابله با رشد باكتري‌ها) مي‌باشند.